Let it Beatles [LYRA]

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΠΟΥΝΤΟΥΝΗΣ - ΜΑΡΩ ΡΑΖΗ [Επανέκδοση 2008]

 

Η μικρή ιστορία αυτού του δίσκου ξετυλίγεται εδώ και είκοσι εννιά χρόνια. Μια φορά κι έναν καιρό, το 1966, συμμετείχα κι εγώ σ' ένα από τα αναρίθμητα συγκροτήματα εκείνης της συναρπαστικής εποχής, που προσπαθούσε κι αυτό - όπως κι όλα τα υπόλοιπα - να παίξει "με το αυτί" τα τραγούδια των Beatles, σημαίες τότε μιας αληθινής μουσικής επανάστασης. Δεν καταφέραμε ποτέ να ολοκληρώσουμε με αξιοπρέπεια αυτό το "εγχείρημα" και λίγο αργότερα ακολουθήσαμε κι εμείς την αναπόφευκτη μοίρα των εφηβικών μουσικών ομάδων: Διαλυθήκαμε και καθώς ήμασταν τέσσερις, σκορπίσαμε στους τέσσερις ανέμους ...
Παρ' όλα αυτά η δική μου διαδρομή δεν αποδείχτηκε τελικά τόσο μακρινή. Δεν απαρνήθηκα τη μουσική, απλώς άλλαξα κιθάρα. Πρόδωσα τη νεανική μου αγάπη - την ηλεκτρική - για να παραδοθώ στην ώριμη γοητεία της κλασικής. Πολύ σύντομα όμως μου φάνηκε πως ο Bach, o Vivaldi, o Sor, o Villa-Lobos, άρχισαν να χτίζουν ένα αδιαπέραστο τείχος ανάμεσα στους "κλασικούς" ήχους και σ' ό, τι μάθαμε να ονομάζουμε "ελαφρά" μουσική. Δεν έφταιγαν βέβαια εκείνοι για την πλάνη μου, αλλά οι αναπόφευκτες ωδειακές προκαταλήψεις που κράτησαν εκείνο το "τείχος" όρθιο στο μυαλό μου για πολλά χρόνια, ώσπου οι καταστάσεις αλλά κυρίως κάποιοι άνθρωποι - με κορυφαίο το Μάνο Χατζιδάκι - με βοήθησαν να το εξαφανίσω. Ανακάλυψα έτσι πως υπάρχουν πολλά μέτρια πράγματα στην "κλασική" μουσική, όπως και άλλα τόσα σημαντικά στην "ελαφρά". Και, απελευθερωμένος πια, άρχισα ν' ακούω τη μουσική του Χατζιδάκι και των Beatles με την ίδια αγάπη που πλησίαζα τα έργα του Vivaldi και του Bach. To μόνο που έμενε ήταν να ξεπεράσω κάθε προκατάληψη και να την παίξω. Αυτή ακριβώς τη σημασία έχει αυτή εδώ η δημιουργική συνάντηση με τα αγαπημένα τραγούδια της εφηβείας μου.
θέλω να ευχαριστήσω τον Θανάση Τσιάτα για την πολύτιμη βοήθεια του σε τέσσερα κομμάτια αυτού του δίσκου και τον Τάσο Καρακατσάνη, που μεσολάβησε στο πρώτο μου ραντεβού με το "Girl".
Ευχαριστώ ακόμα τον Θέμη Ζαφειρόπουλο, όχι μόνο για την ηχογράφηση αλλά και για την έμπνευσή του να την πραγματοποιήσουμε σε φυσικό χώρο. Του αφιερώνω το "Fooll on the hill", όπως του υποσχέθηκα στο Ναύπλιο.
Στο Μάνο Ευστρατιάδη αφιερώνω το "Michelle". Ήταν ο πρώτος που ευαισθητοποιήθηκε από τη μουσική μου πρόταση, κι αυτή του η αντίδραση με ώθησε στο να τη διατυπώσω.
Η σουίτα "LET IT BEatles" αφιερώνεται στο σύνολο της στη Μάρω Ραζή, που όχι μόνο έζησε τη δημιουργία της νότα-νότα και βοήθησε ουσιαστικά στην ολοκλήρωση της, αλλά σήκωσε και τόσο επάξια το μισό βάρος της ερμηνείας της.
Βαγγέλης Μπουντούνης

 

 

 
     

 

 

 

 

σχεδιασμός, φιλοξενία: Hyper Center
(c) Evangelos Boudounis